پرسش از فرهنگ چاپ شده در مستعمره معادل پرسش از چگونگی نفوذ تمدن غرب در کشور ما است.
کتاب چاپی چیزی نیست که در یک کاربرد کاملاً کاربردی و تبعی عملکرد آن را از بین ببرد. این کتاب از آنجا که مقر تألیف است ، شی object خاصی است که به شما امکان می دهد فکر در غیاب ، در طول زمان و مکان بازتولید شود. در خود اروپا ، اختراع چاپخانه متحرک امکان گسترش حداکثر امکان انتشار آنچه را که از طریق رسانه های مکتوب تصور می شد ، فراهم کرده بود و فرهنگ غربی را به یکی از قدرتمندترین دستگاه های خود بخشیده بود. با استفاده از این اختراع ، كه در كتاب مقدس گوتنبرگ بین سالهای 1449 و 1556 به كار رفته است ، تولید كتاب چاپ شده به موقع رسیده و همراه با گسترش اروپا ، به آن كمك می كند تا سنتهای فرهنگی جهان قدیم را در مناطق و شرایط دور از دسترس احیا و بازتولید كند. آنهایی که اسپانیایی ها در سرزمین های آمریکا پیدا کردند.
نفوذ آهسته به سمت شمال
باز کردن مسیری از داخل اسپانیا جدید یک مورد گویا است. کامینو د لا پلاتا سرزمینهای اسپانیا نو را با مناطق شمالی متحد کرد ، تقریباً همیشه از یک قلمرو مین به منطقه دیگر ، در وسط مناطق گسترده با جمعیت کم ، تحت تهدید مداوم گروه های متخاصم ، بسیار ناهموارتر و تمایلی به حضور اسپانیا نسبت به همتایان جنوبی خود. فاتحان همچنین زبان ، معیارهای زیبایی شناختی ، روش های تصور ماوراالطبیعه را در یک دین متبادر می کردند و به طور کلی تصوری کاملاً متفاوت از جمعیت بومی که با آن روبرو می شدند ، شکل می گرفت. در فرآیندی که کمی مطالعه شده و کمتر درک شده است ، برخی از آثار مستند به ما کمک می کند تائید کنیم که این کتاب چاپی ، اروپاییان را در نفوذ کند آنها در شمال همراهی می کند. و مانند تمام عناصر معنوی و مادی که همراه آنها بود ، توسط مسیر سلطنتی Tierra Adentro به این مناطق آمد.
باید گفت كه كتابها برای جلوه دادن به مسیر برای نمایان شدن در منطقه صبر نمی كردند ، بلكه آنها با اولین هجومها به عنوان همراهان اجتناب ناپذیر پیشروی اسپانیایی ها وارد می شدند. شناخته شده است که نونو دو گوزمان ، فاتح گالیسیای جدید ، حجمی از دهه های تیتو لیویو را با خود به همراه داشت ، احتمالاً ترجمه اسپانیایی چاپ شده در ساراگوسا در سال 1520. مواردی مانند فرانسیسکو بوئنو ، که در جاده Chiametla به کامپوستلا در سال 1574 ، نشان می دهد که چگونه آنها از مشهورترین فاتح تا کوشا ترین بازرگانان از طریق شرکت نامه ها به تمدن خود در مناطق دور افتاده ادامه می دهند. بوئنو در میان متعلقات خود سه کتاب در مورد معنویت به همراه داشت: هنر بندگی خدا ، یک آموزه مسیحی و Vita Expide of Fray Luis de Granada.
به نظر می رسد همه چیز نشان می دهد که برای مدت طولانی ، خواندن و در اختیار داشتن کتاب در این منطقه عمدتا عملی از افراد اروپایی یا اصیل بود. در نیمه دوم قرن شانزدهم ، گروههای بومی در شمال مناطق مرکزی فقط با حاشیه این شی خارجی ارتباط حاشیه ای داشتند ، گرچه تصاویر آن را به خود جلب می کرد.
این را یک سند تفتیش عقاید از سال 1561 فاش می کند ، که این نیز نشانه تیراژ زیاد کتابها در یک تاریخ نسبتاً زودرس است. پس از دریافت دستورالعمل گوادالاخارا برای بازدید از Real de Minas de Zacatecas ، به منظور یافتن آثار ممنوع ، نایب السلطنه باخیلر ریواس در میان "اسپانیایی ها و دیگر افراد این معادن" حجم كافی از كتاب های ممنوع را پیدا كرد تا سه بسته از آنها پر شود. آنها نشان می دهد که مواد چاپی کمبود ندارند. ساکرستان آنتون-از اصل پورپچا- در شرکت برادرش و یکی دیگر از دوستان هندی خود که در مقدسات کلیسا نگهداری می شد تا آنها را به گوادالاخارا ببرد ، این بسته ها را باز کرد و شروع به پخش مطالب آنها در میان سرخپوستان کرد. این مرجع گمراه کننده است زیرا می تواند ما را وادار کند که علاقه بومی به کتابها را بدون زمزمه بیشتر بپذیریم. اما آنتون و سایر سرخپوستان که از آنها سال شد اعتراف کردند که قادر به خواندن نیستند و ساکرستان اعلام کرد که او کتابها را برای بررسی ارقام موجود در آنها برداشته است.
اشتیاق به خواندن مطالبی که در بعضی موارد حدس زده می شود با سازوکارهای مختلف برآورده شد. بیشتر اوقات ، کتاب ها به عنوان وسایل شخصی حمل می شدند ، یعنی مالک آنها را به عنوان بخشی از چمدان از مناطق دیگر با خود آورده بود. اما در موارد دیگر آنها به عنوان بخشی از یک ترافیک تجاری منتقل شده از وراکروز منتقل شدند ، جایی که هر محموله کتاب با دقت توسط مقامات تفتیش عقاید بررسی می شد ، به ویژه از سال 1571 ، زمانی که دفتر مقدس در هند تاسیس شد. برای جلوگیری از سرایت عقاید پروتستان. بعداً - تقریباً همیشه پس از توقف در مکزیکوسیتی - فرم ها با واسطه گری یک فروشنده کتاب مسیر خود را پیدا کردند. دومی آنها را به طرف علاقه مند می فرستاد و آنها را به یک راننده قاطر که کتابها را در پشت قاطر به سمت شمال حمل می کرد ، در جعبه های چوبی محافظت شده پوشانده شده با چرم می فرستاد تا از آب و هوای نامساعد و خطرات موجود در جاده از آسیب رساندن این محموله ظریف جلوگیری کند. همه کتابهای موجود در شمال از بعضی از این طریق به مناطق شمالی رسیده و وجود آنها در مناطق تحت پوشش جاده از نیمه دوم قرن شانزدهم در زکاتکاس و از قرن هفدهم در مکانهایی مانند دورانگو قابل ثبت است. ، پارال و نیومکزیکو. این کتابها که دست دوم و بعضاً جدید بودند فاصله زیادی با عزیمت آنها از چاپخانه های اروپا یا حداقل آنهایی که در مکزیکو سیتی تأسیس شده اند را در بر می گرفت. این وضعیت تا دهه سوم قرن 19 ادامه داشت ، زمانی که برخی از چاپخانه داران مسافر در طول یا بعد از استقلال به این مناطق رسیدند.
جنبه تجاری
با این حال مستند کردن جنبه تجاری تیراژ کتاب ها ، به دلیل این که کتاب ها مالیات آلکابالا را پرداخت نکرده اند ، اقدامی غیرممکن است ، به طوری که ترافیک آنها ثبت رسمی نمی کند. بیشتر مجوزهای حمل کتاب به مناطق معدنی که در بایگانی وجود دارد مربوط به نیمه دوم قرن هجدهم است ، زمانی که هوشیاری در مورد انتشار مواد چاپی برای جلوگیری از انتشار ایده های روشنگری تشدید شد. در حقیقت ، شهادت هایی که مربوط به انتقال اموال متوفی است - شهادت ها - و کنترل ایدئولوژیکی که با نظارت بر گردش مواد چاپی ایجاد شده است ، عملیاتی است که اغلب ما را از نوع متنی که در Camino de منتشر می شود ، مطلع می کند. La Plata به مناطقی که به هم متصل است.
از نظر عددی ، بزرگترین مجموعه هایی که در دوران استعمار وجود داشته ، مجموعه هایی بوده اند که در حوزه های مذهبی فرانسیسکان و یسوعی جمع شده اند. به عنوان مثال کالج Propacanda Fide Zacatecas بیش از 10 هزار جلد کتاب در خود جای داده است. به نوبه خود ، کتابخانه یسوعیان Chihuahua که در سال 1769 ثبت شد ، دارای بیش از 370 عنوان بود - که در برخی موارد چندین جلد را پوشش می داد - بدون احتساب آنهایی که از هم جدا شده بودند زیرا آثار ممنوعه بودند یا از قبل بسیار خراب شده بودند. . كتابخانه سلایا 986 اثر داشت ، در حالی كه كتاب San Luis de la Paz به 515 اثر رسید. در کتابخانه کالج یسوعیان پاراس ، در سال 1793 بیش از 400 نفر به رسمیت شناخته شدند.این مجموعه ها به وفور در مقادیر مفید برای شفابخشی روح و وزارت دینی که توسط ناخنگران انجام می شد ، مفید بود. بنابراین ، محتوای موشکی ، سلولی ، ضدفوناری ، کتاب مقدس و مجموعه سخنرانی مورد نیاز در این کتابخانه ها بود. این مواد چاپی همچنین در پرورش عبادات در میان لائیک به صورت نو و زندگی مقدسین ، کمکی مفید بود. از این نظر ، این کتاب یک راهنمای کمکی و غیر قابل تعویض برای پیروی از اعمال جمعی و فردی دین مسیحی (توده ای ، نماز) در انزوای این مناطق بود.
اما ماهیت کار تبلیغی نیز دانش دنیوی بیشتری می طلبید. این وجود کتابخانه های فرهنگ نامه ها و دستور زبان های کمکی در دانش زبان های خودکار را در این کتابخانه توضیح می دهد. از کتابهای نجوم ، پزشکی ، جراحی و گیاهان دارویی که در کتابخانه Colegio de Propaganda Fide de Guadalupe بود. یا کپی کتاب De Re Metallica نوشته خورخه آگریکولا - معتبرترین مقاله در زمینه استخراج معادن و متالورژی آن زمان - که در میان کتابهای یزوعیان صومعه زکاتکاس بود. نشانه های آتشی که در لبه کتاب ها ایجاد می شد و به منظور شناسایی دارایی آنها و جلوگیری از سرقت بود ، نشان می دهد که این کتاب ها نه تنها با خرید ، بلکه به عنوان بخشی از موقوفاتی که تاج به آنها داده است ، به صومعه ها رسیده اند. به عنوان مثال ، به مأموریت های فرانسیسکانی ، اما در بعضی مواقع ، هنگامی که آنها به صومعه های دیگر فرستاده می شدند ، ناخدایان برای کمک به نیازهای مادی و معنوی خود ، از کتابخانه های دیگر حجم زیادی را با خود می بردند. کتیبه های موجود در صفحات کتاب همچنین به ما می آموزد که ، در اثر داشتن فردی ناخوشایند ، بسیاری از مجلدها با مرگ صاحبانشان ، به جامعه مذهبی تبدیل شده اند.
وظایف آموزشی
وظایف آموزشی که خانواده های مخصوص به خود ، مخصوصاً یسوعیان ، خود را وقف آن کردند ، ماهیت بسیاری از عناوینی را که در کتابخانه های حوزه به وجود آمده است ، توضیح می دهد. بخش بزرگی از این مجلدات مربوط به الهیات ، تفسیرهای علمی متون کتاب مقدس ، مطالعات و تفسیرهای فلسفه ارسطو و کتاب های راهنمای سخنوری بود ، یعنی نوعی دانش که در آن زمان سنت بزرگ فرهنگ باسواد را تشکیل می داد و آن این مربیان محافظت می کردند. این واقعیت که بیشتر این متون به زبان لاتین بودند ، و آموزش طولانی مدت لازم برای تسلط بر حقوق مکتبی ، الهیات و فلسفه ، این سنت را چنان محدود کرد که با ناپدید شدن م institutionsسسات به راحتی از بین رفت. جایی که رشد کرده است با منقرض شدن دستورات مذهبی ، بخش عمده ای از کتابخانه های خانقاه قربانی غارت یا غفلت شدند ، به طوری که فقط تعداد کمی از آنها زنده مانده اند ، و اینها به صورت پراکنده.
اگرچه مشهورترین مجموعه ها در صومعه ها با اهمیت بیشتری قرار داشتند ، ما می دانیم که ناخن های کوچک تعداد قابل توجهی کتاب حتی در دورترین ماموریت ها حمل می کردند. در سال 1767 ، هنگامی که اخراج انجمن حضرت عیسی (ع) اعلام شد ، کتابهای موجود در 9 مأموریت در سیرا تاراهومارا بالغ بر 1110 جلد کتاب بود. مأموریت سن بورخا ، که یکی از مجلدات بسیار بود ، دارای 71 کتاب ، و از نظر تموتزاچیچ ، با 222 کتاب بود.
عوام
اگر استفاده از کتاب به طور طبیعی برای مذهبی آشناتر بود ، استفاده مردم عادی از کتاب چاپی بسیار آشکارتر است ، زیرا تفسیر آنها از آنچه می خوانند نتیجه کمتر کنترل شده ای نسبت به کسانی بود که تحت آموزش مدرسه. در اختیار داشتن کتاب توسط این جمعیت تقریباً به لطف اسناد وصیت نامه ، که همچنین مکانیسم دیگری از گردش کتاب ها را نشان می دهد ، پیگیری می شود. اگر فرد متوفی در حالی که زنده بود کتاب داشته است ، با دقت برای بقیه اموال خود به حراج می پرداخت. به این ترتیب کتاب ها صاحبشان را تغییر می دادند و در بعضی موارد آنها مسیر خود را به سمت شمال و بیشتر ادامه می دادند.
لیستی که به وصیت نامه ضمیمه می شود معمولاً زیاد گسترده نیست. بعضی اوقات فقط دو یا سه جلد وجود دارد ، اگرچه در بعضی مواقع تعداد آنها به بیست جلد می رسد ، خصوصاً در مورد افرادی كه فعالیت اقتصادی آنها بر اساس دانش باسواد است. یک مورد استثنایی مربوط به دیگو دی پونالوسا ، فرماندار سانتافه نو نووو مکزیکو بین سالهای 1661-1664 است. وی در سال 1669 ، هنگامی که اموالش مصادره شد ، حدود 51 عنوان کتاب داشت. طولانی ترین لیست ها دقیقاً در میان مقامات سلطنتی ، پزشکان و دانشمندان حقوقی یافت می شود. اما خارج از متن هایی که از یک کار حرفه ای پشتیبانی می کنند ، کتابهایی که آزادانه انتخاب می شوند جالبترین متغیر هستند. همچنین نباید یک لیست کوچک گمراه کننده باشد ، زیرا همانطور که دیدیم ، تعداد کمی از مجلات با شدت بیشتری اثر خواندند ، و این اثر از طریق وام و اظهارنظرهای منظمی که در اطراف آنها برانگیخته می شد ، گسترش یافت. .
اگرچه مطالعه سرگرمی فراهم می آورد ، اما نباید تصور کرد که حواس پرتی تنها نتیجه این عمل بود. بنابراین ، در مورد Nuño de Guzmán ، باید بخاطر داشت که دهه های تیتو لیویو یک داستان عالی و باشکوه است ، که از آن اروپا رنسانس نه تنها در مورد چگونگی ایجاد قدرت نظامی و سیاسی ایده گرفت. از روم باستان ، اما از عظمت آن است. لیوی ، که توسط پترارک به غرب نجات یافت ، یکی از خوانشهای مورد علاقه ماکیاولی بود ، که بازتاب اندیشه های وی در مورد ماهیت قدرت سیاسی بود. دور از ذهن نیست که روایت وی از سفرهای حماسی ، مانند روایت هانیبال از طریق کوه های آلپ ، همان منبع الهام یک فاتح در هند بود. در اینجا می توانیم به یاد داشته باشیم که نام کالیفرنیا و اکتشافات شمال در جستجوی ال دورادو نیز نقوش مشتق شده از یک کتاب بود: قسمت دوم Amadís de Gaula ، نوشته شده توسط García Rodríguez de Montalvo. فضای بیشتری برای توصیف تفاوت های ظریف و بررسی رفتارهای مختلفی که این مسافر ، کتاب ایجاد کرده است ، مورد نیاز است. این سطرها فقط آرزو دارند تا خواننده را با دنیای واقعی و خیالی که این کتاب و خوانش در به اصطلاح شمال اسپانیا نو ایجاد کرده ، آشنا کنند.
