Fray Bernardino de Sahagún را می توان به عنوان حداکثر محقق در مورد هر آنچه که مربوط به فرهنگ Nahua است ، در نظر گرفت ، تمام زندگی خود را وقف تدوین و نوشتن بعدی آداب و رسوم ، حالت ها ، مکان ها ، آداب ، خدایان ، زبان ، علم ، هنر ، غذا ، سازمان اجتماعی و غیره به اصطلاح Mexica.
بدون تحقیقات Fray Bernardino de Sahagún بخش بزرگی از میراث فرهنگی خود را از دست می دادیم.
زندگی FRAY BERNARDINO DE SAHAGÚN
فرای برناردینو بین سالهای 1499 تا 1500 در Sahagún ، پادشاهی لئون ، اسپانیا متولد شد ، وی در سال 1590 در مکزیکو سیتی (اسپانیا جدید) درگذشت. نام خانوادگی وی Ribeira بود و آن را با شهر زادگاه خود مبادله کرد. وی در سالامانکا تحصیل کرد و در سال 1529 به همراه آنتونیو دی سیوداد رودریگو و 19 برادر دیگر از راسته سانفرانسیسکو وارد اسپانیا نو شد.
او حضور بسیار خوبی داشت ، همانطور که توسط فرای خوان دو توركومادا اظهار داشت كه "پیران مذهبی او را از دید زنان پنهان كردند".
اولین سالهای اقامت وی در تلالمانالکو (1532-1530) سپری شد و سپس او قیموم صومعه Xochimilco و از آنچه حدس می زند ، بنیانگذار آن نیز بود (1535).
وی از تاریخ تأسیس ، در تاریخ 6 ژانویه 1536 ، به مدت پنج سال در Colegio de la Santa Cruz de Tlatelolco در Latididad تدریس کرد و در سال 1539 او خواننده ای در صومعه متصل به مدرسه بود. او که به وظایف مختلف سفارش خود تحویل داده شد ، از طریق دره پوبلا و منطقه آتشفشان ها (1545-1540) عبور کرد. به Tlatelolco بازگشت ، او از سال 1545 تا 1550 در صومعه باقی ماند. او در سالهای 1550 و 1557 در تولا بود. در سال 1558 به شهر Tepepulco منتقل شد و تا سال 1560 در آنجا ماند و در سال 1561 دوباره به Tlatelolco گذشت. در آنجا تا سال 1585 ادامه داشت ، سالی که وی برای اقامت در صومعه گراند دو سانفرانسیسکو در مکزیکو سیتی رفت ، جایی که تا سال 1571 در آنجا ماند تا دوباره به Tlatelolco بازگشت. در سال 1573 وی در Tlalmanalco تبلیغ کرد. او از 1585 تا 1589 بار دیگر مقام استانی را به دست آورد. وی در سن 90 سالگی یا اندکی بیشتر از سن ، در صومعه گراند سانفرانسیسکو دو مکزیکو درگذشت.
SAHAGÚN و روش تحقیق آن
با شهرت به عنوان یک انسان سالم ، قوی ، سخت کوش ، هوشیار ، محتاط و دوست داشتنی با هندی ها ، دو یادداشت در شخصیت او ضروری به نظر می رسد: سرسختی ، نشان داده شده در 12 دهه تلاش فاخر به نفع ایده ها و کارهایش. و بدبینی ، که با تأملات تلخ زمینه صحنه تاریخی خود را تاریک می کند.
او در دوره انتقال بین دو فرهنگ زندگی می کرد و توانست درک کند که مکسیکا جذب شده توسط اروپایی ها ناپدید می شود. وی با سرسختی ، خویشتنداری و هوشمندی منحصر به فرد وارد پیچیدگی های جهان بومی شد. انگیزه وی از غیرت خود به عنوان بشارت دهنده بود ، زیرا با داشتن این دانش سعی در مبارزه بهتر با آیین بت پرستی بومی و تبدیل راحت تر بومیان به ایمان مسیح داشت. وی در زمینه آثار مکتوب خود به عنوان بشارت دهنده ، مورخ و زبان شناس ، اشکال مختلفی به آنها داد ، آنها را به صورت کتابهای جداگانه تصحیح ، گسترش و نوشت. او به زبان ناهواتل ، زبانی که کاملاً در اختیار داشت و به زبان اسپانیایی نوشت و به آن لاتین اضافه کرد. از سال 1547 او شروع به تحقیق و جمع آوری اطلاعات در مورد فرهنگ ، اعتقادات ، هنرها و آداب و رسوم مکزیک های باستان کرد. برای انجام موفقیت آمیز وظیفه خود ، او یک روش مدرن تحقیق را ابداع و راه اندازی کرد ، یعنی:
الف) وی با استفاده از دانشجویان پیشرفته Colegio de la Santa Cruz de Tlatelolco در "عاشقانه" ، به زبانهای لاتین و اسپانیایی ، از دانش آموزان پیشرفته Colegio de la Santa Cruz de Tlatelolco استفاده كرد ، در حالی كه آنها در Nauhut ، زبان مادری خود متخصص بودند.
ب) وی این پرسشنامه ها را برای سرخپوستان سرپرست محله ها یا جزئیات خواند ، آنها افراد بومی سالخورده ای را به او فرستادند كه به او كمك بسیار زیادی می كردند و به عنوان مخبران Sahagún معروف هستند.
این مطلعین از سه مکان بودند: Tepepulco (1558-1560) ، جایی که آنها اولین یادبودها را ساختند ؛ Tlatelolco (15641565) ، جایی که آنها یادبودها را با اسکولیا ساختند (هر دو نسخه با اصطلاحات Matritenses Codices شناسایی می شوند) ؛ و La Ciudad de México (1566-1571) ، جایی که Sahagún نسخه جدیدی را ساخت ، بسیار کامل تر از نسخه های قبلی ، همیشه توسط تیم دانش آموزان خود از Tlatelolco کمک می کرد. این سومین متن قطعی تاریخچه کلی چیزهای اسپانیا نو.
مقصد عجیب و غریب کار او
در سال 1570 ، به دلایل اقتصادی ، کار خود را فلج کرد و مجبور شد خلاصه ای از تاریخ خود را بنویسد ، که برای شورای هند ارسال کرد. این متن گم شده است. سنتز دیگری برای پاپ پیوس پنجم ارسال شد و در بایگانی مخفی واتیکان نگهداری می شود. این عنوان مختصری از خورشیدهای بت پرست است که هندی های اسپانیا جدید در زمان خیانت از آنها استفاده می کردند.
پادشاه فیلیپه دوم به دلیل دسیسه های دزدگیرهای همان دستور ، در سال 1577 دستور داد همه نسخه ها و نسخه های آثار Sahagún را جمع آوری کنند ، زیرا می ترسید بومیان به زبان خود ادامه دهند و به اعتقادات خود پایبند بمانند. . با انجام این دستور نهایی ، Sahagún نسخه برتر خود را به زبان های اسپانیایی و مکزیکی به Fray Rodrigo de Sequera داد. این نسخه را پدر Sequera در سال 1580 به اروپا آورده است ، كه به عنوان نسخه خطی یا نسخه دنباله شناخته می شود و با Codex فلورانس شناخته می شود.
تیم وی از دانشجویان سه زبانه (لاتین ، اسپانیایی و ناهوآت) از آنتونیو والریانو ، از آزکاپوتزالکو تشکیل شده بود. مارتین جاکوبیتا ، از محله سانتا آنا یا تلاتلولکو ؛ پدرو دو سان بواناونتورا ، از Cuautitlán؛ و آندرس لئوناردو.
نسخه نویسان یا پندولیستاهای او دیگو دو گرادو ، از محله سن مارتین بودند. متئو سروینو ، از محله اوتلاک ، خوچیمیلکو ؛ و Bonifacio Maximiliano ، از Tlatelolco ، و شاید دیگران که نام آنها گم شده است.
Sahagún خالق یک روش دقیق تحقیق علمی بود ، اگر نه اولین ، از آنجا که Fray Andrés de Olmos در زمان تحقیق از او جلوتر بود ، او علمی ترین بود ، بنابراین او را پدر تحقیقات تاریخی و اجتماعی می دانند آمریکانا ، با پیش بینی دو قرن و نیم پدر لافیتان ، به طور کلی برای مطالعه در مورد Iroquois به عنوان اولین قوم شناس بزرگ مورد توجه قرار گرفت. وی موفق شد زرادخانه ای خارق العاده از اخبار مربوط به فرهنگ مکزیک را از دهان مخبران خود جمع کند.
سه دسته: الهی ، انسانی و دنیوی ، از سنت عمیق قرون وسطایی در برداشت تاریخی ، همه در آثار Sahag San وجود دارد. از این رو ، در نحوه تصور و نوشتن تاریخچه او با کار ، مثلاً بارتولومئوس آنگلیکوس با عنوان De proprietatibus rerum ... در رابطه عاشقانه (تولدو ، 1529) ، کتابی بسیار نزدیک در رابطه با دوران زندگی او ، و همچنین با آثار ، رابطه تنگاتنگی وجود دارد. توسط پلینیو بزرگ و آلبرتوئل مگنو.
SuHistoria ، که یک دائرlopالمعارف از نوع قرون وسطایی است ، با دانش رنسانس و فرهنگ ناهواتل اصلاح شده است ، کار دستها و سبکهای مختلف را ارائه می دهد ، زیرا تیم دانشجویان آن حداقل از سال 1558 مداخله کردند تا سال 1585 در آن ، وابستگی او ، با گرایش تصویری ، از اواسط قرن شانزدهم به اصطلاح مدرسه مکزیک-تنوشتیتلان ، با سبک "آزتک احیا شده" با وضوح کریستال دیده می شود.
تمام این اطلاعات فراوان و باشکوه در فراموشی باقی مانده بود ، تا این که فرانسیسکو دل پاسو و ترونکوزو - یک خبره عمیق از زبان ناهوتال و یک مورخ بزرگ - نسخه های اصلی حفظ شده در مادرید و فلورانس را تحت عنوان Historia general de las cosas de Nueva España منتشر کرد. نسخه نسبی نسبی بلوغ Codices (5 جلد ، مادرید ، 1905-1907). جلد پنجم ، اولین جلد از این مجموعه ، 157 صفحه از 12 کتاب 12 کتاب "فلورانس" را در کتابخانه "لورنتین" در فلورانس آورده است.
نسخه های ساخته شده توسط کارلوس ماریا د بوستامانته (3 جلد ، 1825-1839) ، ایرینئو پاز (4 جلد ، 1890-1895) از یک نسخه از تاریخچه Sahagún ، که در صومعه سانفرانسیسکو دو تولوزا ، اسپانیا بود ، می آید. ) و خواکین رامیرز کابانیاس (5 جلد ، 1938).
کاملترین نسخه به زبان اسپانیایی نسخه پدر gelngel María Garibay K. با عنوان است تاریخچه کلی چیزهای اسپانیا جدید ، نوشته شده توسط Bernardino de Sahag San و براساس اسنادی به زبان مکزیکی جمع آوری شده توسط بومیان (5 جلد ، 1956).
