این وقایع نگاری جذاب سفر به اسپینازو دل دیابلو ، در Sierra Madre Occidental ، در دورانگو را بخوانید.
هر زمان کسی این عبارت را تکرار کرد "اسپینازو دل دیابلو" در طی یک مکالمه ، ما می دانستیم که داستانی آغاز می شود که در آن خطرات ضمنی وجود دارد ، ماجراجویی و هیجان. خیلی زود من با معضل رفتن به ملاقات او روبرو می شوم که راننده یک اتوبوس ضعیف از مسافران پرسید: "آیا می خواهید پیاده شوید و راه بروید یا ستون فقرات شیطان را با من رد کنید."
ما بودیم در بالاترین و خطرناکترین قسمت در آن سالها هنوز شکافی وجود داشت که از بندر آفتابی مازاتلان به شهر دورانگو می رفت. یادم می آید که مادرم با آن بی ادبی شمالی که همیشه او را مشخص می کرد ، به من گفت: "تکان نخور ، اجازه بده کلونهایت پایین بیایند." ادامه دادیم ، فاصله کم شد ، در کنار جاده مسافران از پنجره ها نگاه کردند و به نرده صندلی های خود چسبیدند. صدای موتور ناشنوا شد ، خانمها از روی خود عبور کردند و سلام مری را در دهان خود نگه داشتند. اتوبوس آخرین کشش را داد ، بدن لرزید ، من در آن لحظه فکر کردم که ما هستیم ما به پرتگاه می رفتیم… اما سرانجام ما آنجا را ترک کردیم و چند کیلومتر بعد به دشت کوچکی رسیدیم. خورشید در حال غروب بود.
راننده فریاد زد: "ما در شهر هستیم ، می خواهیم چند دقیقه استراحت کنیم." از کامیون پیاده شدیم ، برف شل ، سفید و نرم به کفش های من حمله کرد ، منظره دلربا بود. راننده به سمت یکی از خانه های ساخته شده با کنده حرکت کرد ، شومینه نشانه هایی از زندگی را نشان می داد ، تا حدودی گرم به نظر می رسید ، گرچه هنوز درجه حرارت هوا خیلی سرد نبود. ما در "شهر" بودیم ، در یک دهکده کوچک چوب بری که در آن سال ها کاملاً از جهان حذف شده بودند.
بسیاری از مناطق جنگل های بلوط و کاج ما را احاطه کرده اند Sierra Madre Occidental، که بیش از آن شکاف افزایش می یابد ، پوشش گیاهی خود را سالم نگه داشت. کلمه "تنوع زیستی" هنوز اختراع نشده بود و مشکلات جنگل زدایی ، اگرچه از قبل مهم بودند ، اما به اندازه الان جدی نبودند. به نظر می رسد هوشیاری فقط وقتی خیلی دیر از خواب بیدار می شود.
من هرگز نمی دانستم رستوران است یا غذاخوری ، حقیقت این است که بار و آشپزخانه همزمان کار می کنند و به مردم محلی و کسانی که مانند ما در آن مسیر کم مسافرت فعالیت می کنند ، خدمت می کنند. این فهرست شامل رست بیف ، تند ، لوبیا و برنج بود. در گوشه ای ، سه مشتری با گیتار آواز می خواندند توسط بنجامین آرگومدو اداره می شود. با یک سفره پلاستیکی چهارخانه ای قرمز و سفید روی میز مستقر شدیم.
سفرهای دیگری به ذهنم خطور کرد: همان کاری که سالها پیش برای دیدار از یوکاتان در پی بزرگراه ساحلی انجام داده بودیم ، که هنوز هیچ پل وجود ندارد و برای عبور از رودخانه ها مجبور بودیم این کار را به صورت پلنگ انجام دهیم. سفر خطرناک از Tapachula به Tijuana با قطارهایی که در آن روزها سفر را در تعداد خوبی از روز انجام می دادند. بازدید از مونت آلبان در سفر مکزیک - اواکساکا که به عنوان پیشگفتار هزاران پیچ در جاده داشت. همه آن سفرها طولانی ، حتی خسته کننده ، پر از شگفتی و تفاوت های ظریف بود ، اما در هیچ یک از آنها چنین مکانی خلوت و تنها نبودیم. وقتی مردانی که آواز می خواندند رفتند ، من به در رفتم تا ببینم چگونه آنها در انبوه جنگل گم شده اند.
اندکی پس از آن ، راه خود را ادامه دادیم که ما را به Durango و سپس به شهر Parral ، Chihuahua رساند. وقتی سرما شدیدتر شد ، ما به همان روش برگشتیم ، راننده دیگر در "شهر" ، که سحر به نظر می رسید مانند یک شهر ارواح است ، متوقف نمی شود. ال اسپینازو ما را غافلگیر کرد، هنگام عبور از کنار تاج آن ، کمی خوابیده ، بدون اینکه کلمه ای بر زبان بیاورید. سالها می گذرد و من کسی را که از ستون فقرات شیطان عبور کرده باشد پیدا نکردم ، گاهی فکر می کنم این مسیر وجود ندارد و همه چیز محصول یک سفر خیالی به قلب رشته کوه Durango است.
