ما در شماره 7 Calle de Meleros زندگی می کردیم. خانه ای بزرگ و مرطوب ، که شب ها با شعله های آتش لامپ ها روشن می شود.
ما در شماره 7 Calle de Meleros زندگی می کردیم. خانه ای بزرگ و مرطوب ، که شب ها با شعله های آتش لامپ ها روشن می شود.
عمه ارنستینا روی صورت خود پودر و سرخ پوشیده بود و مادربزرگ را از بازوی بدن که به دلیل روماتیسم لنگ می زد ، گرفت. در ساعت پنج بعد از ظهر هر جمعه اول ماه ، آنها سرعت خود را با عجله رساندند تا به La Profesa برسند. زنگ به صدا درآمد ، با اصرار هشدار داد: "مقدس مبارک تنهاست". بسیاری از تسبیح ها بارها و بارها دعا می شدند. وقتی آنها به وظایف شرعی خود راضی شدند ، به همان آهستگی که ترک کرده بودند ، به محیط آشنا بازگشتند و همیشه با عود مخلوط با نفتالین عطرآگین بودند.
"به ارواح برگشتم به خانه." پدربزرگ با اطاعت از این گفته مشهور ، قبل از سرو شکلات رسید. دقیقاً در همان لحظه ای که زنگ های کلیسای جامع و کلیساهای سانتا اینس و ژسوس ماریا ، و دیگران ، "لمس روح" را به صورت روزانه انجام می دادند تا برای روح در برزخ دعا کنند.
بعد از شام ما در مورد ارواح ، ارواح و روحهای از دست رفته صحبت کردیم که بسیاری سوگند خوردند که آنها را در خیابانهای کم نور شهر دیده اند.
اوزبیو کارپیو اولمو ، زنگ دار قدیمی کلیسای جامع و همسایه ما ، غالباً در گفتگوهایی شرکت می کرد که تا زمان "خواستگاری" ادامه داشت.
دون اوزبیو افسانه هایی را که در دوران جوانی آموخته است ، در رابطه با تجارتش به ما گفت. فکر می کنم او از دادن "دست اندازهای غاز" بسیار خوشحال شد.
در زمان های قبل از کورتز استفاده از برنز شناخته شده نبود ، اما مشهور است که توپ ها ، در اروپا ، با این آلیاژ ذوب شده بودند. هرنان کورتس وقتی فهمید که معادن قلع در منطقه Taxco وجود دارد ، کاوشگران را برای بدست آوردن فلز مورد نظر و گزارش گزارشی از ثروت معدنی آن منطقه فرستاد.
کورتس موفق شد توپهای برنزی را ذوب کند و بعداً ، با تسخیر فتح و آرامش هوا تا حدی ، این فلز یک هدف خیرخواهانه و ملایم تر داشت: زنگ های زیادی را برای معابد جدیدی که ساخته می شدند ، به صدا درآورد.
در کودکی آنها به ما گفتند که برخی از زنگ ها ، مانند زنگ های کلیسای جامع پوئبلا ، توسط فرشتگان برافراشته شده اند. ما خیال را بیشتر از داده های تاریخی دوست داشتیم.
طبق گفته لوئیس گونزالس اوبرگن ، زندگی در مکزیکو سیتی با زنگ زدن کلیسای جامع و "برجهای بسیار کلیساهای آن" اداره می شد.
چندین بار با دون اوزبیو به برج ناقوس کلیسای جامع بالا رفتیم. یک روز او به ما گفت که زنگ "Doña María" در 24 مارس 1654 پایین آمد تا آن را به برج دیگر تغییر دهد. در بیست و نهم همان ماه سرانجام نصب شد.
"زنگ مذکور Doña María همراه با San Joseph در سال 1589 ریخته شد." کارخانه های ذوب معروفی مانند سیمون و خوان بواناونتورا نویسندگان این زنگ ها هستند.
دون مانوئل توشاينت در كتاب هنر استعماري مكزيك ، سندي از سال 1796 را با فهرست زنگ هاي كليساي جامع مكزيك ارسال مي كند: سانتا باربارا ، سانتا ماريا د لوس آنجلس ، سانتا ماريا د گوادالوپ ، سئور سن خوزه و سن ميگوئل آركانگل. قیچی های سان میگوئل و سئور سان آگوستین. همچنین سان گرگوریو ، سان رافائل ، سان خوان باوتیستا و اوانجلیستا ، سن پدرو و سن پابلو.
در همان متن ، تاریخ ثبت نویسندگان مشهوری مانند هرنان سانچز پارا ، مانوئل لوپز و خوزه کانتراس ، ریختن زنگ ، اسکیلون ، قیچی و سه گانه ثبت شده است.
احساسات مذهبی کلنی را می توان در اسامی برنز مشاهده کرد: San Pedro و San Pablo ، San José ، San Paulino Obispo ، San Joaquín و Santa Ana ، La Purísima ، Santiago y Apóstol ، San Ángel Custodio ، Nuestra Señora de La Piedad ، Santa María de Guadalupe ، Los Santos Angeles ، JesÁs و Santo Domingo de Guzmán.
"بسیاری از گلدان های تاریخی را می توان از زمان های بزرگ منطقه به یاد آورد. اما یکی در دوره جنگ شورش مشهور شد ، همان "دوشنبه مقدس" ، 8 آوریل 1811 ، وقتی خبر زندان هیدالگو ، آلنده و دیگر رهبران آغازگر استقلال در بعد از ظهر همان روز دریافت شد. ؛ صدای زنگ سلطنت طلبان را با لذت پر کرد و در گوش شورشیان مانند یک مضاعف به نظر می رسید. "
وقایع نگاری دیگری به ما می گوید: «غم و اندوه و زجر گریه ها و مضاعف مردگان بود. یکی ، وقتی مرگ شخص مشخص است دیگری ، هنگام بیرون آمدن از کلیساها ، آکولیتها را با صلیب و شمع ها ، و روحانیون لباس پوشیده و با آداب و رسوم آنها ، برای آوردن جسد متوفی. دیگری هنگام بازگشت به معابد. و آخرین مورد با دفن او در دهلیز یا کامپوزنتو.
برش زنگ کوچکتری از esquilón است و با دادن "طناب" به آن زنگ می خورند.
نوک به اصطلاح زنگ های کوچک است ، با صدای تیز ، در قوس برج ها قرار می گیرد. وقتی با بزرگ ها که کم است بازی شود ، ترکیب خوبی ایجاد می کنند.
زنگ های کوچکتر در قرن شانزدهم ذوب شدند ، مشخصه آنها یک شکل کشیده است که به تدریج ناپدید می شود ، تا قطر آنها کوچکتر و بزرگتر شود.
در قرن هفدهم ، زنگوله های کوچک ذوب شدند و پس از تقدیس ، برای "کمک به م faithfulمنان برای مردن خوب" استفاده شد.
بسیاری از اوقات شهر با لمس غم انگیز "جای خالی" که خبر مرگ اسقف اعظم را بیدار کرد ، بیدار شد. سپس زنگ اصلی 60 بار به صدا درآمد تا اعلام کند صندلی چوپان خالی است.
همچنین "اذان دعا" برای رسیدن به درمان در صورت نیاز جدی وجود داشت: زمین لرزه ، طوفان ، خشکسالی ، طوفان تگرگ ، سیل یا هنگام رفتن موکب "صلیب سبز" ، در آستانه اتومبیلرانی.
برنز به دلایل شرعی به صدا درآمده است ، و نامزد مقدس Deumpor را تولد نایب السلطنه یا امپراطور ، و همچنین برای عروسی یا تعمید می خوانند.
آنها همچنین در زمان قیام های مردمی 1624 و 1692 ، هنگامی که کاخ سلطنتی و خانه های کابیلدو سوخته بودند ، بازی کردند.
از بالای برج ناقوس کلیسای جامع ، گنبد سانتا ترزا "La Antigua" ، معبد Santa Inés و فراتر از آن ، La Santísima را می توان مشاهده کرد. زمان نگذشته است؛ این ساختمانها آن را بین دیوارهای سفید شده خود به دام انداخته اند. گاهی اوقات آنها صداها و گریه های ارواح را که در آنها قفل شده است ، بیرون می آورند. آه قدیمی برای همه "ژانویه و فوریه که از بین رفته" است ، بنابراین آنها بر نخواهند گشت.
در این لحظه زنگ ها "Angelus" را اعلام می کنند ... خیابان Ave Maria gratia کامل ... کبوترها با سلام و احوالپرسی بر روی دهلیز پرواز می کنند در حالی که طغیان ادامه دارد.
صلح برمی گردد. سکوت زنگ دار پیر در محل کار خود درگذشت. بدون او زندگی یکسان نبود ... به شاعر فکر کردم:
اگر آنها برای همیشه ساکت بودند ، چه غم و اندوهی در هوا و آسمان! چه سکوت در کلیساها! چه غریبگی در میان مردگان!
پسرش جای او را می گیرد ، او همانطور که تعلیم می داد کار خود را انجام می دهد ، او تلفات مردگان و جلال را می دهد.
خاطره ای برای زنگ زن ، پدربزرگ و مادربزرگ و شاعر. همچنین برای کسانی که سنت ها را دهان به دهان می گذرانند ، از عصر تا عصر و از یک میز به میز دیگر. برای کسانی که با شعله روغن روشن شدند ، رمزگشایی صداهای شب را به ما یاد دادند.
آخرین دعا برای دستی که طناب را می کشد. با كمي نيرو ، يا به دليل روحي كه بزودي ترك خواهد شد و عليرغم همه چيز ، با فراخوان خود به ما يادآوري مي كند كه: "مقدس مقدس تنهاست".
منبع: مکزیک ناشناخته شماره 233 / ژوئیه 1996
