در آن جمعه بزرگ سال 1519 ، سرانجام ، هرنان کورتس و همراهانش در اسلحه در محوطه شنی Chalchiucueyehcan ، مقابل جزیره ایثار ، فرود آمدند.
کاپیتان Extremaduran ، به دنبال خلاص شدن از معامله ای که با پیشروی کوبا داشت ، دیگو ولاسکز ، همه سربازان را احضار کرد تا اولین شورای در این سرزمین های جدید را تشکیل دهند.
در این عمل ، او از موقعیتی که ولاسکز به او واگذار کرده بود استعفا داد و با اکثریت تصمیم ، فقط به اقتدار پادشاه اسپانیا بستگی داشت ، که با توجه به مسافتی که اقیانوس اطلس مشخص می کند ، او کورتس را آزاد گذاشت تا طبق خواسته هایش عمل کند. به عنوان دومین اقدام رسمی ، ویلا ریکا دلا ورا کروز تاسیس شد ، شهرکی که با اردوگاه ساده تازه پیاده شدن شروع به کار ضعیف کرد.
اندکی پس از آن ، کورتس سفارت ارسالی از طرف آقای Chicomecóatl - که اسپانیایی ها او را "El Cacique Gordo" می نامیدند به دلیل شخصیت بزرگ او - ، توتوناک حاکم شهر همسایه Zempoala ، که او را به ماندن در دامنه خود دعوت کرد ، دریافت کرد. از آن لحظه ، کورتس موقعیت پراهمیت خود را درک کرد و موافقت کرد که با ارتش خود به پایتخت توتوناک حرکت کند. بنابراین ، کشتی های اسپانیایی به خلیج کوچکی در مقابل شهر تویتوناک Quiahuiztlan حرکت کردند.
Extremaduran از طریق خبرچینان و مترجمان خود ، Jerónimo de Aguilar و doña Marina ، به وضعیت قلمرو پی برد و بنابراین فهمید که Moctezuma بزرگ در داخل کشور یک شهر بزرگ ، پر از ثروت ، که ارتش های آنها سلطه نظامی شرم آور را اداره می کنند ، حکومت می کند. ، پشت سر آن ، باجگیران منفور برای استخراج محصولات این زمین ها و کاشتن کینه آمدند. چنین وضعیتی برای رئیس اسپانیایی بسیار مطلوب بود و بر اساس آن او برنامه تصرف خود را برنامه ریزی کرد.
اما سپس بخشی از سربازان که از کوبا آمده بودند و از اهداف کورتس ناراضی بودند ، اقدام به قیام کردند و سعی در بازگشت به جزیره داشتند. با اطلاع از این موضوع ، كورتس كشتی هایش را درگیر كرد ، اگرچه او تمام بادبانها و طنابهایی را كه می توانست استفاده كند نجات داد. بسیاری از کشتی ها در معرض دید هستند ، بنابراین بعداً آهن ، میخ و چوب نجات می یابد.
کورتس به دنبال امنیت بیشتر ، کل نیروها را در مجاورت Quiahuiztlan متمرکز کرد و دستور ساخت قلعه کوچکی را داد که دومین ویلا ریکا دلا ورا کروز است ، خانه هایی را با چوب نجات یافته از کشتی های معلول ساخت.
پس از آن است که برنامه های کورتس برای فتح سرزمین جدید ، علی رغم تلاش آزتک ها برای رفع گرسنگی برای ثروت که اسپانیایی ها آشکارا نشان دادند - به ویژه از نظر جواهرات و زیور آلات طلا - آغاز شد.
موکتوزوما که از نیت اروپاییان آگاه بود ، در تلاش بیهوده برای جلوگیری از آنها ، رزمندگان و فرمانداران منطقه را به عنوان سفیر خود فرستاد.
کاپیتان اسپانیایی راهی ورود به خاک می شود. ارتش از Quiahuiztlan به Zempoala برمی گردد ، جایی که اسپانیایی ها و Totonacs با اتحادی توافق می کنند که صفوف کورتس را با هزاران جنگجوی بومی مشتاق انتقام تقویت کند.
سربازان اسپانیایی با تپه های شنی ، رودخانه ها و تپه های آرام از دشت ساحلی عبور می کنند که گواه روشنی در دامنه های سیرا مادره است. آنها در محلی به نام Rinconada متوقف می شوند و از آنجا به Xalapa ، شهری كوچك در ارتفاع بیش از هزار متر می روند كه به آنها اجازه می دهد از گرمای خفه كننده ساحل استراحت كنند.
از طرف خود ، سفیر آزتك دستورالعمل داشتند كه كورتس را منصرف كنند ، بنابراین آنها او را در مسیرهای سنتی كه به سرعت مركز مکزیك را با ساحل متصل می كرد ، هدایت نمی كردند ، بلكه آنها را در امتداد جاده های پر پیچ و خم هدایت می كردند. بنابراین ، از جلاپا به Coatepec و از آنجا به Xicochimalco ، یک شهر دفاعی واقع در ارتفاعات رشته کوه نقل مکان کردند.
از آن پس ، صعود دشوارتر و دشوارتر می شد ، مسیرها آنها را از میان رشته کوههای ناهموار و دره های عمیق عبور می داد ، که همراه با ارتفاع ، باعث مرگ برخی برده های بومی شد که کورتس از آنتیل ها آورده بود و آنها آنجا نبودند. به چنین دمای سردی عادت کرده است. آنها سرانجام به بالاترین نقطه رشته کوه رسیدند ، و آن را به عنوان Puerto del Nombre de Dios غسل تعمید دادند ، از آنجا که فرود را آغاز کردند. آنها از ایخوآكان عبور كردند و در آنجا از شدت سرما و تهاجم خاک آتشفشان رنج بردند. سپس آنها به Malpaís ، منطقه ای که کوه Perote را احاطه کرده است ، رسیدند و از طریق زمین های بسیار شور که ال Salado نامگذاری کردند ، پیشروی می کنند. اسپانیایی ها از رسوبات کنجکاو آب تلخ تشکیل شده توسط مخروط های آتشفشانی منقرض شده ، مانند آلچیچیکا ، شگفت زده شدند. هنگام عبور از Xalapazco و Tepeyahualco ، میزبانان اسپانیایی با تعریق شدید ، تشنگی و بدون جهت ثابت ، نگران شدند. راهنماهای آزتک با طفره رفتن به درخواستهای پرانرژی کورتس پاسخ می دهند.
در انتهای شمال غربی منطقه شور آنها دو جمعیت مهم را پیدا كردند كه در آنجا غذا درست می كردند و برای مدتی استراحت می كردند: Zautla ، در ساحل رودخانه Apulco و Ixtac Camastitlan. در آنجا ، مانند شهرهای دیگر ، کورتس از طرف پادشاه دور خود ، از حاکمان ، طلا را تحویل گرفت که او را با برخی از مهره های شیشه ای و سایر اشیاless بی ارزش عوض کرد.
گروه اعزامی در حال نزدیک شدن به مرز عمارت Tlaxcala بودند که کورتس برای این کار دو فرستاده را با آرامش فرستاد. Tlaxcalans که یک کشور چهار جانبه را تشکیل دادند ، در یک شورا تصمیماتی را اتخاذ کردند و با به تعویق افتادن بحث های آنها ، اسپانیایی ها به پیشرفت خود ادامه دادند. آنها پس از عبور از یک حصار سنگی بزرگ با Otomi و Tlaxcalans در Tecuac درگیر شدند ، که در آن برخی از مردان را از دست دادند. سپس آنها به سمت Tzompantepec ادامه دادند و در آنجا با ارتش Tlaxcala به رهبری كاپیتان جوان Xicoténcatl ، پسر فرمانروایی به همین نام ، جنگیدند. سرانجام ، نیروهای اسپانیایی پیروز شدند و خود زیكوتنكاتل به فاتحان صلح پیشنهاد داد و آنها را به تیزاتلان ، مقر قدرت در آن زمان هدایت كرد. کورتس که از نفرت باستانی میان تلاکسالان و آزتک آگاه بود ، آنها را با سخنان چاپلوس و وعده هایی جلب کرد و از آن زمان تاکلاک ها را وفادارترین متحدان خود کرد.
جاده مکزیک اکنون مستقیم تر بود. دوستان جدید او به اسپانیایی ها پیشنهاد کردند که به Cholula ، مرکز تجاری و مذهبی مهم دره های پوبلا بروند. هنگامی که به شهر مشهور نزدیک می شدند ، بسیار هیجان زده بودند ، زیرا فکر می کردند که درخشش ساختمان ها به دلیل پوشیده شدن آنها با لاملهای طلا و نقره است ، در حالی که در واقع پرداخت لاک و رنگ و رنگ باعث ایجاد این توهم شد.
کورتس ، که نسبت به ادعای توطئه Cholultecas علیه خود هشدار داده بود ، دستور به کشتار وحشتناکی می دهد که Tlaxcalans به طور فعال در آن شرکت می کنند. خبر این اقدام به سرعت در سراسر منطقه پخش شد و هجی وحشتناکی به فاتحان داد.
در سفر خود به Tenochtitlan ، آنها از Calpan عبور می کنند و در Tlamacas ، در وسط سیرا نوادا ، و آتشفشانهای کناری متوقف می شوند. کورتس در آنجا زیباترین چشم انداز کل زندگی خود را در نظر گرفت: در پایین دره ، کوههای پوشیده از جنگل ، اطراف دریاچه ها بود و شهرهای متعدد آن را در بر می گرفت. این سرنوشت او بود و هیچ چیز مخالف رفتن به ملاقات او نیست.
ارتش اسپانیا تا رسیدن به آمکامکا و تالمانالکو فرود می آید. در هر دو شهر کورتس جواهرات طلا و سایر اشیا objects با ارزش دیگر را دریافت می کند. بعداً اروپایی ها ساحل دریاچه چالکو ، در اسکله معروف به آیوتینگو را لمس کردند. از آنجا توروفو و تتلكو را گشتند و از آنجا جزیره Míxquic را مشاهده كردند و به منطقه chinampera كوئیتالواك رسیدند. آنها به آرامی به ایزتاپالاپا نزدیک شدند ، جایی که توسط کویتالاهواک ، برادر کوچکتر موکتوزوما و ارباب محل پذیرفته شد. آنها در Iztapalapa ، سپس در بین چینپا و تپه Citlaltépetl واقع شدند ، نیروهای خود را دوباره پر کردند و علاوه بر گنجینه های ارزشمند ، چندین زن نیز به آنها داده شد.
سرانجام ، در 8 نوامبر 1519 ، ارتش به رهبری هرنان کورتس در امتداد جاده ایزتاپالاپا در بخشی که از شرق به غرب کشیده شد پیش رفت ، تا محل اتصال قسمت دیگری از جاده که از طریق Churubusco و Xochimilco عبور می کرد ، از آنجا به آنجا رفت در امتداد جاده ای که از جنوب به شمال منتهی می شد. از راه دور اهرام با معابد خود را می توان تشخیص داد ، در دود منقل ها قرار گرفته است. بومی ها از بخشهای مختلف ، از قایق های قایقرانی خود ، از ظاهر اروپاییان و به ویژه از نزاع اسب ها متحیر می شدند.
در فورت Xólotl ، که از ورودی جنوبی مکزیک - Tenochtitlan محافظت می کرد ، کورتس دوباره هدایای مختلف دریافت کرد. موکتوزوما روی صندلی زباله ظاهر شد ، با لباس زیبا و با هوای بزرگ. در این دیدار بین حاکم بومی و کاپیتان اسپانیا ، سرانجام دو قوم و دو فرهنگ با یکدیگر دیدار کردند که می تواند یک مبارزه شدید را حفظ کند.
منبع:بخشهایی از تاریخ شماره 11 هرنان کورتس و فتح مکزیک / مه 2003
