"بدانید که در سمت راست هند ، جزیره ای به نام کالیفرنیا بسیار نزدیک به بهشت زمینی وجود داشت." Sergas of Esplandián (گارسی رودریگز دو مونتالو)
کورتس در نامه چهارم رابطه خود با بیان سفری که یکی از کاپیتانهایش به منطقه کولیما انجام داد ، نوشت: "... و به همین ترتیب او برای من رابطه اربابان استان سیگواتان را به وجود آورد ، که ادعا می شود دارای یک جزیره است که همه جمعیت آن زنان ، بدون هیچ مردی ، و اینکه در زمان های خاصی از سرزمین اصلی مردان می روند ... و اگر زنان را به دنیا آورند آنها را نگه می دارند و اگر مردان آنها را از شرکت خود بیرون بیندازند ... این جزیره ده روز با این استان فاصله دارد ... به همین ترتیب به من بگویید فاتح ، از نظر مروارید و طلا بسیار غنی است. (برنال دیاز دل کاستیلو ، تاریخ تسخیر اسپانیا جدید ، ویراستار Porrúa ، مکزیک ، 1992.)
تصور دشوار نیست ، دانستن ذهنیت زنانه - اگرچه آمازونهای فوق الذکر فراتر از آنچه می توان از دانش گفته شده در مورد آن فراتر برد - ، این است که در میان سایتهایی که زنان اسطوره ای انتخاب کرده اند ، آن مکان دور افتاده با دریا وجود دارد ، که در آن مرواریدها فراوان بودند ، از آنجا که آمازونها - اگر آنها وجود داشته باشند - بدون شک خوشحال می شوند که خود را با محصول متناقض یکی از نرم تنان ظاهر ناخوشایند دریاها آراسته کنند ، برای جبران زشتی خارجی آن ، با یکی از زیباترین هدایا: مرواریدها. بدون شک این "جنگجویان" گردن و بازوهای خود را با نخ ها و رشته هایی از اینها در هم می آمیزند ، با فیبر مغناطیسی که در "فلج" به همان اندازه افسانه ای آنها وجود دارد ، در هم آمیخته است ، که در نهایت به یک واقعیت باشکوه منجر می شود اما جمعیت آمازون ها نیست.
هرنان کورتس ، که قبلاً نیم قرن گذشته بود ، و با برخی از بیماری های کوچک خود ، اگرچه احتمالاً بیشتر به دلیل زندگی خطرناک او رخ داده است ، با دو انگشت دست چپش از کار افتاده و بازویش در اثر سقوط بد اسب شکسته بود ، و دیگری در یک پا به دلیل سقوط از دیواری در کوبا ، و او به محض خواستن بی صبری خود از آن بهبود نیافته بود ، و کمی لنگی برجای گذاشت - نتیجه ای که می تواند با کشف بقایای وی در اربعین قرن گذشته در کلیسای بیمارستان de Jesús- ، شاید او به این افسانه خیالی شک داشت ، اما او مطمئناً علاقه خود را برای ترویج اکتشاف در سرزمین هایی که در آن زمان دریای جنوب نامیده می شد ، که فراتر از سرزمین های فتح شده بود ، ابراز کرد ، به همین منظور او به زودی شروع به ساخت کشتی در سواحل Tehuantepec کرد.
در سال 1527 ناوگان كوچكی كه توسط كورتس تأمین مالی می شد و تحت فرماندهی Álvaro de Saavedra Cerón كارخانه کشتی سازی بداهه را ترك كرد و وارد آن دریای عظیم شد ، در روزهای ما در اقیانوس آرام - به اصطلاح كمی اغراق آمیز - و كه پس از مدتی به جزایر Spice یا Moluccas ، در جنوب شرقی آسیا. در حقیقت ، کورتس قصد گسترش فتوحات خود را به کشورهای ناشناخته و دوردست آسیا و حتی کمتر برخورد با آمازونهای فوق الذکر نداشت. خواسته او این بود که سواحل دریای جنوبی را بشناسد ، همانطور که گفته شد ، و بررسی کند ، همانطور که برخی از سنتهای بومی نشان می دهد ، آیا جزایر ثروت زیادی در نزدیکی قاره وجود دارد.
همچنین اتفاق افتاد که یک قایق متعلق به کورتس ، و مسئول Fortún -u Ortuño- Jiménez ، و خدمه آن که با دیگر "بیسکایایی ها" هماهنگی کرده بودند ، قتل عام کردند و به جزیره ای رفتند که او سانتا کروز نامید ، جایی که آنها گفتند مروارید وجود دارد و قبلاً مانند وحشیان توسط سرخپوستان پرجمعیت بوده است "، در کار فوق الذکر می نویسد برنال دیاز - که اگرچه غایب بود ، اما در همه چیز غیرقابل بحث بود - و پس از درگیری های بزرگ آنها به بندر جالیسکو بازگشتند:" و پس از یک درگیری تلفات زیادی به بندر جالیسکو بازگشت ... آنها گواهی دادند که زمین خوب و پرجمعیت و غنی از مروارید است. " نونو دو گوزمان این واقعیت را یادداشت کرد ، "و برای کشف وجود مروارید ، کاپیتان و سربازانی که او فرستاده بود مایل به بازگشت بودند زیرا آنها مرواریدها یا چیز دیگری را پیدا نکردند." (توجه: برنال دیاز این را در نسخه اصلی خود خط زده است.)
Mas Cortés - برنال ادامه می دهد - که در کلبه ای در Tehuantepec نصب شده بود و "که مردی قلب بود" ، و از کشف فورتن جیمنز و شکنجه گرانش آگاه بود ، تصمیم گرفت شخصاً برای بررسی به "جزیره مروارید" برود اخباری که پرچمدار دیگو بکرا با هفت بازمانده از سفر اعزامی که قبلاً فرستاده شده بود ، آورده و یک کلنی درست در آنجا ایجاد کرد ، و ارتشها و سربازان با سه کشتی سان لازارو ، سانتا آگوئدا و سن نیکولاس ، از کارخانه کشتی Tehuantepec. این ارتش از حدود سیصد و بیست مرد تشکیل شده بود ، از جمله بیست نفر با زنان شجاع خود ، که - اگرچه این فقط حدس و گمان است - اما چیزی درباره آمازون ها شنیده بودند.
پس از چند هفته سواری - برای اینکه کورتس و تعداد معینی از مردان سوار بر اسب شوند - بعداً در Chametla ، در سواحل سینالوآ سوار شدند ، به مکانی رسیدند که سانتا کروز را نامگذاری کردند ، زیرا 3 مه بود (روز آن روز) تعطیلات) از! سال 1535. و بنابراین ، به گفته برنال: "آنها به کالیفرنیا ، که یک خلیج است ، زدند." وقایع نگار خوشایند دیگر از زنان یاد نمی کند ، احتمالاً به این دلیل که آنها ، شاید خسته ، در جایی از ساحل شگفت انگیز منتظر شوهرشان بودند که احتمالاً با مرواریدها در زندانهایشان می آیند تا آنها را به دلیل عدم حضورشان دلجویی کنند. اما همه چیز آسان نبود: در یک مرحله کورتس مجبور شد به ساحل برود و به گفته دی گومارا: "او در سان میگوئل خرید ... که در قسمت Culhuacán قرار دارد ، مقدار زیادی نوشابه و دانه ... و خوک ، توپ و گوسفند ..." ( فرانسیسکو دو گمارا ، تاریخ عمومی هند ، جلد 11 ، ویرایش لبریا ، بارسلونا ، 1966)
همان جا می گوید در حالی که کورتس به کشف مکان ها و مناظر خارق العاده ادامه می داد ، در میان آنها صخره های بزرگی وجود دارد که با تشکیل یک قوس در دریای باز را باز می کند: "... یک صخره عالی در غرب وجود دارد که از خشکی ، از طریق زمین خوب پیشرفت می کند امتداد دریا ... خاص ترین نکته در مورد این سنگ این است که بخشی از آن سوراخ شده است ... در بالای آن به شکل یک طاق یا طاق ساخته شده است ... به نظر می رسد مانند یک پل رودخانه است زیرا جای خود را به آب ها نیز می دهد "، بسیار ممکن است که قوس گفته شده باشد نام "کالیفرنیا" را به کورتس پیشنهاد دهید: "مردم لاتین چنین طاق یا طاقی را فورنیکس می نامند" (میگوئل دل بارکو ، تاریخ طبیعی و تواریخ کالیفرنیای باستان) ، "و به ساحل کوچک یا یارو" که متحد این طاق است یا "طاق" ، شاید کورتس ، که احتمالاً مایل است هر از چند گاهی به زبان لاتین خود در سالامانکا آموخته باشد ، این مکان زیبا را "Cala Fornix" یا "cala del arco" نامیده است ، و ملوانان خود را به "کالیفرنیا" تبدیل می کند ، به یاد خواندن جوانی خود از رمان ها ، که در آن زمان بسیار محبوب بود ، "سواره نظام" نامیده می شود.
روایت همچنین حاکی از آن است که فاتح دریا را صدا می زد ، که به زودی نام او را بر خود نهاده و حساسیت خود را - که بدون شک دارای آن است - به نمایش می گذارد دریای سرخ: این به دلیل رنگی است که در غروب های خاص دریا دریا به خود می گیرد ، و سایه هایی بین طلایی و قرمز: در آن لحظه ها دیگر آن دریای بزرگ عمیق آبی یا رنگ پریده ای نیست که نور روز به آن می دهد. ناگهان به دریایی از طلا تبدیل شده است که با کمی لمس مسی ، مربوط به نام زیبایی است که توسط فاتح داده شده است.
Mas Cortés علایق بزرگ دیگری نیز داشت: یکی از آنها ، شاید مهمترین ، علاوه بر کشف خشکی و دریا ، شیلات مروارید باشد و او دریای جنوبی را ترک کرد تا در امتداد ساحل دریای دیگر ، یا بهتر بگوییم خلیج مجاور ، که در او نام خود را به آن داد - قرنها بعد خلیج کالیفرنیا آن را جایگزین کرد - تا خود را وقف این فعالیت ، در خلیج سانتا کروز ، و موفقیت بزرگ در شرکت کند. علاوه بر این ، او در میان مناظر بزرگ - جایی که باران باران نمی بارید - سفر می کرد ، متشکل از کاکتوس ها و واحه هایی از درختان نخل و حصیرهایی با پوشش گیاهی پرجنب و جوش ، در پس زمینه کوه های عظیم ، متفاوت از آنچه دیده بود. فاتح هرگز مأموریت مضاعف خود را ، که دادن زمین به پادشاه خود و روح به خدای او بود ، فراموش نمی کند ، اگرچه در مورد او اخیراً اطلاعات کمی در دست است ، از آنجا که بومیان به سختی قابل دسترسی بودند ، زیرا آنها تجربه ناخوشایندی را با اعزامی ها داشتند -o فاتحان- قبلی.
در همین حال ، دونا خوآنا د زویگا ، در کاخ خود در کوئرناواکا ، به دلیل غیبت طولانی شوهرش مضطرب شد. به گفته آنچه برنال غیرقابل توصیف برای او نوشت: بسیار محبت آمیز ، با کلمات و دعاهایی که به حالت خود بازگردد و جادو کند. " همچنين داعا با رنج و بردباري به نزد نايب السلطنه آنتونيو دو مندوزا رفت ، "بسيار خوش ذوق و عاشقانه" از او خواست كه شوهرش را برگرداند. به دنبال دستورات نایب السلطنه و آرزوهای دونا خوآنا ، کورتس چاره ای جز بازگشت نداشت و بلافاصله به آکاپولکو بازگشت. بعداً ، "رسیدن به کوارناواکا ، جایی که پیاده رو بود ، که با آن بسیار لذت برد و همه همسایه ها از آمدن او خوشحال شدند" ، Doña Juana مطمئناً یک هدیه زیبا از دون هرناندو دریافت می کند ، و هیچ چیزی بهتر از مرواریدها از غواصان نیست در آن زمان ، "جزیره مرواریدها" - شبیه سازی به جزایر کارائیب و بعداً جزیره Cerralvo - که در آن فاتح غرق شده بود ، از بقیه و سربازان خود که خود را به اعماق می اندازند ، فراخوانی می کند از دریا و با گنجینه خود ظهور می کند.
اما آنچه در بالا نوشته شده نسخه غیر قابل توصیف برنال دیاز است. انواع دیگری از کشف "سرزمین هایی کاملاً گسترده و پرجمعیت به نظر می رسید اما در اعماق اقیانوس بودند" وجود دارد. مردم اورتوئو جیمنز ، اعزامی که توسط کورتس فرستاده شد ، تصور کردند که این جزیره بزرگ است ، احتمالاً غنی است ، زیرا برخی از لذت های صدف مروارید در سواحل آن شناخته شده است. اعضای هیئت اعزامی توسط فاتح ، شاید حتی خود هرنان کورتس ، نه تنها در مرواریدهای مورد انتظار و شگفت انگیز ، بلکه در تنوع بسیار زیاد جانوران دریایی نیز متوجه ثروت زیاد این دریاها نخواهند شد. سفر او به دریاهای فوق الذکر ، در ماه مه بود ، تماشای بزرگ ورود و خروج نهنگ ها را از دست داد. با این حال ، سرزمین های تسخیر شده توسط کورتس ، مانند زمین های Cid ، "قبل از اسب و قبل از کشتی هایش" در حال "وسعت" بود.
