سال 900 بود. در گرماگرم کوره ذوب مرده ، یک طلافروش پیر به همراهان جوان خود گفت که چگونه استفاده از فلز در میان میکسها آغاز شده است.
وی از نیاکان خود می دانست که اولین اشیای فلزی را بازرگانان از سرزمین های دور آورده اند. این سالها پیش بود ، آنقدر که دیگر هیچ خاطره ای وجود نداشت. این بازرگانان که هنوز از سواحل بازدید می کنند ، اشیا objects زیادی را برای مبادله به ارمغان آوردند. آنها ، در میان چیزهای دیگر ، به دنبال پوسته های دوتایی قرمز و حلزون ها آمدند که در مراسم مذهبی خود بسیار مورد احترام بودند.
در ابتدا ، فلز با چکش ساخته می شد. بعداً علاوه بر اینکه آن را سرد کرد ، مورد آتش سوزی قرار گرفت تا شکننده نشود. بعداً ، بازرگانان خارجی طلا سازی را به ما یاد دادند كه چگونه قالب و ذوب فلز درست كنیم: آنها قطعات زیبایی را به همراه آوردند كه مانند خورشید می درخشیدند و همچنین به ما نشان دادند كه رودخانه ها چگونه در آب های خود زرد درخشان دارند. آنها وقت کافی برای انجام این کار را داشتند ، زیرا وقتی دریا عصبانی شد آنها مدت طولانی در سرزمین های ما ماندند. از آن زمان ، طلا را از رودخانه ها در ظروف مخصوص جمع آوری كردند تا بعداً آن را به كارگاه برسانند ، جایی كه یك قسمت به صورت كاشی ذوب می شود و قسمت دیگر ، كوچكتر ، برای ذوب كم كم دانه ها باقی می ماند.
خیلی زود ، هر آنچه بازرگانان خارجی به آنها آموخته بودند ، طلافروشان Mixtec با هوش خود پیشی گرفتند: این آنها بودند که شروع به استفاده از سفید پر زرق و برق (dai ñuhu cuisi) ، نقره ، فلز ماه ، متحد با طلا ، و به این ترتیب آنها موفق به کار بهتر شدند و توانستند کارهای دقیق تری را با استفاده از نخ های طلای نازک و ظریف ، که در همان ریخته گری قطعه به دست آوردند ، انجام دهند.
روش تذهیب ، که از بازرگانان خارجی نیز آموخته شد ، روی اشیا tum تومباگا - آلیاژی حاوی طلای کم و مقدار زیادی مس - به کار می رفت تا مانند "طلای ریز" به آنها خاتمه دهد: این ماده تا مس گرم می شد لایه ای روی سطح تشکیل شد و پس از آن از آب اسیدی برخی گیاهان - یا همچنین ادرار قدیمی یا آلوم - برای از بین بردن آن استفاده شد. همین پایان را می توان مستقیماً با "آبکاری طلا" بدست آورد. برخلاف خارجی ها ، طلافروشان Mixtec از این روش به طور مکرر استفاده نمی کردند ، زیرا آنها مقدار کمی مس به آلیاژهای خود اضافه می کردند.
هنگامی که طلافروش پیر برای یادگیری تجارت پدرش به کارگاه رفت ، او بسیار متعجب شد که چکش ها ، با استفاده از پتک های سنگی قدرتمند و تکیه بر سندان های ساده از اشکال مختلف ، ورق هایی با ضخامت های مختلف درست می کنند ، همانطور که شرح داده شد سعی کنید حلقه های بینی ، بندهای گوش ، حلقه ها ، نوارهای جلویی یا عروق ایجاد کنید. آنها با نازک ترین آنها مهره های ذغالی و سفالی را پوشانده و با ضخیم ترین آنها دیسک هایی از خدای خورشید درست کردند ، که بر اساس دستورات کشیش ها ، روی آنها طرح های نمادین پیچیده ای را با یک اسکنه ساختند.
هر یک از نمادها معنای خاص خود را داشت (مثلاً مگس ها ، مظاهر شماتیک خدای کو ساو ، مار را تداعی می کردند). به همین دلیل ، طومارها ، پیچ و خم ها ، خطوط کوتاه مواج ، مارپیچ ها ، دانه ها و نوارهای گره ای ، صرف نظر از مرکز زرگر ، ویژگی های مشابه را حفظ کردند. طلا سازی Mixtec با برخی از عناصر متمایز می شود ، مانند نخ های نازک که به توری شباهت دارد - با این کار ، علاوه بر پرها و گل ها ، هنرمندان ویژگی های خدایان را طراحی می کردند - و زنگ های مهیب که برای پایان دادن به قطعات استفاده می شد.
ما Mixtec ها به قطعات طلای خود بسیار افتخار می کنیم. ما همیشه صاحب زرد پر زرق و برق ، زباله های خداوند خورشید یاا یوسی بوده ایم که او خود در رودخانه های ما رسوب می کند. ما ثروتمندترین این فلز هستیم و آن را کنترل می کنیم. طلافروشان مجاز به کار طلا هستند ، اما فقط اشراف ، فرمانروایان ، کشیش ها و رزمندگان می توانند از اشیا made ساخته شده با این فلز استفاده کنند ، زیرا این یک امر مقدس محسوب می شود.
طلا فروشی ها جواهرات و نشان های آرم تولید می کردند. اولی تمایز و قدرت را به پوشنده خود می داد: بندهای گوش ، گردنبند ، پستان بند ، سینه ، دستبند ، دستبند ، حلقه های ساده از نوع حلقه ای و سایر موارد با آویز ، میخ های کاذب ، دیسک های ساده یا نقوش برجسته و منبت کاری های فیروزه ای و لامل ها برای دوختن لباس نشان ها ، به نوبه خود ، نشانگر درجات بالای اجتماعی در میان خود بزرگواران بود. آنها طبق دودمان - مانند تیاراها ، تاج ها و دیادم ها - یا برای لیاقت های نظامی - مانند حلقه های بینی ، دکمه های بینی و لابیا پوشیده می شدند. از طریق این جواهرات و نشان ها ، یک حاکم نشان داد که او از فرزندان خدایان است. آنها به او قدرت داده بودند ، به همین دلیل او حکمرانی کرد و حرفش قانون بود.
اشیا precious طلای گرانبها را ابتدا فقط برای خدایان ، کشیشان ، جنگجویان و حکام خود ساختیم. بعداً ، شروع به بازاریابی آنها در سایر شهرهای بزرگ ، خارج از منطقه خود کردیم. اما ما فقط اقلام را فروختیم! دانش ساخت قطعه رازی است که طلافروشان با حسادت از آن محافظت می کنند و آن را از پدر به پسر منتقل می کنند.
ابتدا این شی با موم طراحی شد. بعداً قالب زغال سنگ و رس درست شد و در هنگام ریختن فلز مذاب مقداری "منافذ" برای هوا خارج شد. سپس قالب را در براسرو قرار دادند ، به این ترتیب که موم ذوب شده و حفره هایی که توسط طلا اشغال می شود را از بین می برد.
قالب نباید از روی آتش برداشته شود ، زیرا در زمان ریختن طلا باید داغ و بدون رطوبت یا موم باشد. فلز ، که به طور همزمان در یک بوته نسوز ذوب می شود ، آن را از دهانه قالب می ریزیم تا از حفره های باقی مانده از موم عبور کند.
باید اجازه می داد قالب در منقل خاموش شده به آرامی خنک شود. پس از سرد شدن کامل ، قالب شکسته شد و قطعه برداشته شد. بعداً ، تحت یک فرآیند صیقل و تمیز کردن قرار گرفت: اولین پولیش برداشتن علائم از منافذ بود. سپس حمام زاج به قطعه اعمال شد و اکسیدهای سطح با استفاده از گرما حذف شدند. سرانجام ، قبل از پرداخت مجدد آن ، به آن استحمام اسید داده شد تا طلا براق تر شود.
ما میکستک ها دانش کارکردن کامل فلزات را داریم: ما می دانیم چگونه آلیاژ درست کنیم ، چگونه سرما و گرما را جوش دهیم ، یا با استفاده از مواد پرکننده مانند بلورهای مس و نقره یا ذوب شدن دو قسمت برای اتصال ، بدون اضافه کردن فلز دیگر همچنین می توانیم با چکش کاری فلزات را جوش دهیم. ما در کار خود چنان افتخار می کنیم که متوجه شویم قطعاتی که با هم لحیم شده اند قابل تشخیص نیستند! ما می دانیم که چگونه می توان سنگ های ظریف را جعل کرد ، مهر زد ، آنها را منقطع کرد ، و ابزار مناسبی را برای دستیابی به طرح های زاویه دار یا گرد می دانیم.
طلافروشان به چنان تسلط و دانش فني ذوب دست يافتند كه مي توانستند از دو فلز - طلا و نقره - در همان قالب براي ساختن اشيا بسيار پيچيده استفاده كنند: ابتدا طلا ريخته شد ، زيرا نقطه ذوب آن بالاتر است. بالا ، و سپس به درجه خاصی از خنک شدن ، اما هنوز هم با قالب گرم بر روی منقل ، نقره تخلیه شد.
حلقه ها ، به ویژه آنهایی که دارای شکل پرنده هستند ، به تصفیه فنی بالایی نیاز دارند ، زیرا علاوه بر نیاز به چندین قالب ، تمام قطعات تشکیل دهنده قطعه باید ذوب و جوش داده شوند.
نظارت بر طلافروشان توسط کاهنان انجام می شد ، به ویژه هنگامی که آنها مجبور بودند خدایان را به صورت حلقه ، آویز ، سنجاق و سینه ها نشان دهند: Toho Ita ، خداوند گل و تابستان. کو ساو ، مار مقدس پر؛ ایها ماهو ، یک فروخته شده ، خدای بهار و زرگرها. یاا دزاندایا ، خدای عالم اموات ؛ Ñuhu Savi یا Dazahui ، خدای باران و رعد و برق ، و یاا نیکاندی ، خدای خورشیدی ، در خود طلا ضمنی است. همه آنها به عنوان مردان ، از جمله خورشید ، که به صورت دایره های صاف یا با اشعه های خورشیدی برجسته نیز برانگیخته شده بود ، نشان داده شدند. خدایان مظاهر زومورفیک داشتند: جاگوار ، عقاب ، قرقاول ، پروانه ، سگ ، کایوت ، لاک پشت ، قورباغه ، مار ، جغد ، خفاش و سنگ چینی. صحنه های وقایع جهان وطنی که در برخی از قطعات ثبت شده بودند نیز توسط کشیشان نظارت می شدند.
شب افتاده بود و کوره ذوب تقریباً کاملاً سرد بود. کارآموزان جوان مجبور به بازنشستگی شدند ، زیرا روز بعد ، با اولین اشعه صبح ، آنها مجبور شدند به کارگاه برگردند تا معمار خورشید شوند.
طلافروش پیر نگاهی به اطراف خود انداخت و چشمان خود را به قالب فرو برد:
یکی از اولین کارهای من این بود که با یک پارچه نخی نرم ، ورقه های فلزی صیقلی را که در این قالب قرار می گیرد ، صیقل دهم.
سال 1461 است. طلافروش پیر ، مانند شنوندگان با توجهش ، مدتهاست که درگذشته است. هنر زرگری همچنان با همان تسلط ، غرور و غیرت پرورش می یابد. سبک Mixtec به لطف این واقعیت بدست آمده است که طلافروشان نمادها و خدایان شناخته شده و مورد احترام همه مردم پیرامون خود را در آثار خود می شناسند و در آنها تجسم می کنند.
Coixtlahuaca و شاخه های آن تحت حکومت Mexica قرار گرفته اند. کم کم سایر اربابان Mixtec نیز تابع Tenochtitlan هستند. بسیاری از اشیای طلا به عنوان خراج به آن سرمایه می رسند. در Tenochtitlan اکنون می توانید کارهای ساخته شده را هم در مراکز طلافروشی Mixtec و هم در Azcapotzalco ، شهری که Mexica برخی از کارگاه های طلافروشی Mixtec را به آنجا منتقل کرده است ، پیدا کنید.
زمان می گذرد. تسلیم Mixtecs کار آسانی نبود: Tututepec همچنان پایتخت Mixteca de la Costa است. یک بار از فرمانروایان قدرتمند 8 Jaguar Claw Deer تنها مانور مستقل دامنه Mexica است.
سال 1519 فرا رسیده است. مخلوط ها خانه های شناور را مشاهده کرده اند. خارجی های دیگر می آیند. آیا آنها چیزهایی را برای تبادل به ارمغان می آورند؟ آنها تعجب می کنند. بله ، مهره های شیشه ای آبی ، برای قطعات طلا.
از لحظه ای که هرنان کورتس از موکتزوما پرسید که طلا کجاست ، مشخص شد که این طلا در اوآخاکا است. بنابراین ، فلز Mexica به عنوان غنایم جنگی و همچنین از طریق غارت گورها ، به دست اسپانیا درآمد.
هنگامی که این فتح انجام شد ، Mixtecs ادای احترام خود را با طلا ادامه دادند: اشیا precious گرانبها که مقصد آنها ریخته گری بود. خدایان ، تبدیل به شمش ، به سرزمین های دور رفتند ، جایی که یک بار دیگر ذوب شدند و به سکه تبدیل شدند ، هیچ کس نمی توانست آنها را تشخیص دهد. برخی از آنها ، کسانی که به خاک سپرده شدند ، سعی می کنند که مورد توجه قرار نگیرند: ساکت ، آنها یک درخشش از خود ساطع نمی کنند. آنها که در پناه زمین قرار دارند ، منتظرند فرزندان واقعی خود بدون ترس از بوته ظهور در معرض دید قرار گیرند. هنگامی که آنها ظهور می کنند ، طلافروشان داستان خود را تعریف می کنند و از آنها محافظت می کنند. Mixtecs نمی گذارد گذشته خود بمیرد. صدای آنها قدرتمند است ، بیهوده قدرت خورشید را با خود ندارند.
منبع: بخشهایی از تاریخ شماره 7 Ocho Venado ، فاتح Mixteca / دسامبر 2002
