کاسیانو گارسیا ، نقاش Guerrero متولد Huehuetán ، از کودکی یاد گرفت که مزرعه را کشت کند و اشکال ، رنگ و نور را در اطراف خود کشف کرد.
که با شدت زیادی در وجدان او تودرتو شده و در عین حال منبع لازم برای هدایت حرفه او بود ، که در طول سالها او را به یک هنرمند تبدیل می کند که ریشه خود را فراموش نکرده و برای یافتن تصاویر رویاهای آنها
درمورد خودتان ، درباره اولین تجربه های خود که باعث شده اند وارد نقاشی شوید ، به ما بگویید.
خیلی زود فهمیدم که من مهارت نقاشی دارم و هر وقت جایی برای تمرین پیدا می کردم که بعداً شغل من شود ، این کار را انجام دادم تا جایی که حتی دیوارهای دیگران را اشغال کردم. نقاشی برای من چیزی روزمره ، ضروری و تقریباً شهودی شد. دوران نوجوانی تمایل من به نقاشی را تقویت کرد و زمانی فرا رسید که تصمیم گرفتم هوهوتان را ترک کنم و به دنبال سرنوشتم بروم.
آن وقت بدنبال چیزی ضروری برای زندگی خود می گردید؟
بله ، و من آن را پیدا کردم این یک سفر طولانی بود که در آن من تسلط بر خط ، نسبت ، اسرار نور و رنگ را کشف کردم. از سال 1973 نقاشی را شروع کردم. در آکاپولکو کار خود را در باغ هنر شروع کردم. من این سفر را به عنوان یک فرد خودآموز انجام دادم و از آن تجربه به این نتیجه رسیدم که کار با ایده یافتن سبک ، نوعی ابراز وجود ، ضروری است. در ذهن من تصاویر دوران کودکی باقی مانده است که در آن زمین ، مزرعه ، گل ها ، آب و رنگ به صورت ثابت ظاهر می شوند ...
آیا شما در حال جستجو برای رویاهای خود بوده اید؟
بنابراین ، پس از سه یا چهار سال شروع به نقاشی ، شناختن چیزهای عجیب و غریب ، من به شهرم بازگشتم و آشنا برایم دوست داشتنی شد. این مکانی بود که زمین در آن کار کرده بود ، جایی که من اولین تجربه مشاهده خود را داشتم.
در آنجا من شیارها ، قطعات ، گیاهان و به طور خاص گل ها را می شناسم. آنها عناصر اساسی برای ایجاد جو بودند. او قبلاً ابزار ، توانایی و تمایل به استفاده از آموخته ها را داشت.
سپس کاسیان متولد شد ، که به پوآنتالیسم متوسل می شود که در نقاشی های امپرسیونیست ها مشاهده کرده است. در آن لحظه است که طبیعت به حواس من حمله می کند و من یک جهش قطعی می کنم و به دنبال زبان پلاستیکی خودم هستم.
آیا می توانید بگویید که سعی در انتقال پیام دلگرم کننده و خوش بینانه از طریق هنر دارید؟
از جهتی اینگونه است ، زیرا این چیزی است که به آینده مربوط می شود ، با چیزی که شاید ما همیشه در دسترس نیستیم ، اما در تصاویر رویایی وجود دارد که سعی می کنم آن را بازیابی کنم. این در نهایت یک رابطه عاشقانه به معنای وسیع آن است.
آیا می توانید در مورد یک وسواس برای گلها فکر کنید؟
من معتقدم کاری که انجام می دهم با هماهنگی ارتباط دارد. گل بیان برتر هماهنگی ، از مجموع رنگ است.
کار من به آن سمت رفته است ، در کشف سخت ترین چیز ، دقیقاً ایجاد جو ، با این تصور که انسان با شگفتی جهانی که توسط یک موجود برتر خلق شده ، روبرو است.
ما می دانیم که شما در بسیاری از مکانها ، حتی در اروپا ، در معرض دید قرار گرفته اید ، چه چیزی می توانید در مورد آن به ما بگویید؟
می توانم بگویم که من بسیار خوشحالم که از ادامه کار خود اطمینان بیشتری دارم. این سفرها به من این فرصت را داده است که از موزه ها و گالری ها بازدید کنم ، از کارهای بزرگان مطلع شوم و عادت خود را برای مشاهده و یادگیری مثل همان روزهای ابتدایی ادامه دهم.
از آنچه گفتید ، می بینید که عجله ای ندارید.
من هرگز عجله نداشته ام ، یاد گرفته ام صبر کنم ، کار من تجربه ای است که در آن زمان مهم است ، اما تعیین کننده نیست. از ابتدا می دانستم که باید پایدار باشید ، سخت کار کنید ، هر روز از هفته ، هر روز از سال.
منبع: نکات Aeroméxico شماره 5 Guerrero / پاییز 1997
